بازنشستگی ناگهانی ۹ استاد دانشکده علوم سیاسی
تاریخ انتشار: ۱۷ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۳۵۷۶۴
هفت صبح نوشت: هفته پیش ماجرای بازنشستگی اجباری چند استاد دانشگاه آزاد زمانی مثل بمب خبری سروصدا کرد که معلوم شد همسر محمدعلی رامین هم یکی از آنهاست؛ یعنی سوسن صفاوردی. همه این ۹ نفر استادان دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آزاد تهران مرکز هستند که هفته پیش و حکم بازنشستگی خود را گرفتند. اسم آنها داخل یک لیست نوشته شده بود که امیر ساجدی، استاد خاورمیانه در اولین سطر آن قرار داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ممکن است این تغییرات مرتبط باشد با سرپرست جدیدی که برای گروه آموزشی این دانشکده منصوب شد؟ یعنی حسین الله کرم، از فعالین سیاسی رادیکال اصولگرایان در دهه هفتاد؟ کسی نمیتواند جواب دقیقی به این سوال بدهد، ولی صفاوردی به یکی از رسانهها اینطور توضیح داده که گویا از نگاه رئیس دانشکده آنها افراد انقلابی نبودند. این ۹ نفر استادی که بازنشسته شدند که هستند و دانشجوها به چه خصلتهایی آنها را میشناسند؟
استاد صفاوردی: سوسن صفاوردی همسر محمدعلی رامین، مادر یاسین رامین (همسر مهناز افشار) و البته استاد زبان دانشکده علوم سیاسی تهران مرکز است. با اینکه حتی ما هم او را در نسبت با محمد علی رامین معرفی کردیم، اما خود او زن مستقلی است که معمولا سعی میکند به عنوان سوسن صفاوردی شناخته شود؛ نه مادر شوهر سابق مهناز افشار و نه همسر محمد علی رامین که در دولت احمدی نژاد در جایگاه معاون مطبوعاتی و اطلاعرسانی وزارت فرهنگ نشسته بود و کارنامه خیلی روشنی درعرصه مطبوعات ندارد.
ماجرای اخراج این ۹ نفر را او خبری کرد و به رویداد ۲۴ اینطور گفت: «سهشنبه هفته پیش در جریان امتحانات این ترم، از دفتر رئیس دانشکده تماسی گرفته شد و اعلام شد که ابلاغیه بازنشستگی شما آمده و به امور اداری برای انجام امور تشریفات مراجعه کنید. این کار بدون هیچگونه آمادگی قبلی بوده و به یکباره اسامی ۹نفر را اعلام کردند. ضمن اینکه این ۹نفر هیچکدام ۳۰ سال خدمت را طبق آنچه رئیس هیأت امنای و هیأت ممیزه وزارت علوم بهعنوان نهاد بالادستی دانشگاها اعلام کردند و قید شده اعضای هیأت علمی حتما باید ۳۰سال خدمت و بعضا هم میتوانند بیشتر را داشته باشند، تمام نکردهاند بنابراین چنین عرف و رویهای وجود نداشته است که اعضای هیأت علمی را کسی بازنشسته اعلام کند، معمولا گفته میشود اگر استادان خودشان تمایل دارند، در صورتی که ۳۰سال خدمت داشته باشند، درخواست بازنشستگی بدهند.»
صفاوردی که یادداشتهایی هم در حوزه روابط بینالملل داشته آخرین بار زمانی که رائفیپور صحبتهای نامناسبی علیه مهناز افشار داشت پستی در دفاع از عروس در اینستاگرام منتشر کرد. او یکبار دیگر هم از مهناز افشار در مقابل پست اینستاگرامی بهروز افخمی دفاع کرده بود. صفاوردی برای انتخابات مجلس دهم هم نامزد شد که تایید صلاحیت نشد. دانشجویان او میگویند همیشه او به برخوردهای خوبش شهرت داشته و رابطه خوبی معمولا با آنها داشته است.
صفاوردی دکترای علوم سیاسی از شهر دوشنبه، پایتخت تاجیکستان دارد. لیسانسش را در دانشگاه تهران و فوق لیسانس خود را در دانشگاه آزاد گرفته است. در هایدلبرگ آلمان نیز مدتی فلسفه خوانده که نهایتا رها کرده. تنها دستاوردش از تحصیل در آلمان آشنایی با محمدعلی رامین بوده که همین هم معمولا سعی میکند خیلی همموضع و همفکر با او به نظر نرسد. در مورد او این را هم بگوییم که دخترش صالحه (صالیا) در کار مد و فشن مشغول است و کلا دنیایی کاملا جدا از بقیه خانواده دارد. البته به جز زن برادرش!
استاد تفضلی: حسین تفضلی سال ۱۳۳۷ در بجنورد به دنیا آمده، اما تحصیلکرده آکادمیهای غربی (اتریش) است و از نظر فکری به همان سمت گرایش دارد. جامعهشناسی سیاسی درس میداد و به خاطر ارتباط خوبی که با دانشجویان داشت شناخته میشد.
استاد ساجدی: امیر ساجدی متولد ۱۳۳۸ و از همه جوانتر است. او استاد علوم سیاسی این دانشکده بوده که یکی از دانشجویانش میگوید قبلا هم از سوی دانشگاه دو بار تعلیق از کار شده بود. اینطور که خودش به هفت صبح میگوید یک بار در دولت دهم و یک بار هم سال ۹۸ اخراج شده بود که با حکم دادگاه توانسته بود دوباره به دانشگاه برگردد. دانشجویان از ساجدی به عنوان یک استاد مسلط در حوزه خاورمیانه یاد میکنند که همیشه علاقه زیادی به نشستن سر کلاسهای او داشتند. اما با وجود اینکه ۲۵ سال کرسی خاورمیانه دست او بوده از سال ۱۴۰۰ به بعد دائم واحدهای درسی او را تغییر دادند و خاورمیانه از او گرفته شده است. او و تفضلی از استادهای مهم دانشکده حقوق و علوم سیاسی تهران مرکز هستند..
استاد رادمهر: علی رادمهر متولد ۱۳۳۶ شهر سرخس است. او علاقه زیادی به فلسفه شرق، شرقشناسی و گرایشهای ایران باستان داشت.
استاد صادقی: دیدخت صادقی متولد سال ۱۳۳۵ و تحصیلکرده همین ایران است. اتفاقا ۴ بار هم به عنوان استاد نمونه انتخاب شده. اخراج شدن او خیلی از دانشجوها را شوکه کرده چرا که معمولا در چارچوب درس میداد، محافظهکار بوده و موضعگیری خاصی در جریانهای مختلف سیاسی از خود نشان نمیداد.
استاد خسروی: محمدعلی خسروی، استاد متولد سال ۱۳۳۵ رشته روابط بینالملل دانشکده است که مانند صادقی معمولا کمتر موضعگیری سیاسی خود را نشان میداد. مرتب و خوش پوش. او تحصیلش را در دانشگاه پنجاب هند به پایان رسانده.
استاد خسروی: ملک تاج خسروی متولد سال ۱۳۳۴ در جهرم است. استاد سختگیر رشته علوم سیاسی که همه دانشجوها میدانستند برای اینکه بخواهند یک واحد را خیلی خوب یاد بگیرند باید با او واحد بردارند.
استاد امینی: علیاکبر امینی متولد نیشابور است که سال ۱۳۳۳ به دنیا آمده که روابط بینالملل خوانده که استاد آسانگیر و محبوب و البته محافظهکاری بوده است که قرار داشتن اسم او در بین اخراجیها باز هم دانشجویان را شوکه کرده.
استاد نیری: بیژن نیری (۱۳۲۶) معمولا در دانشگاه واحدی با عنوان جنبش عدم تعهد درس میداد. استاد ۷۵سالهای که دکترایش را از فرانسه گرفته و مدت زیادی مدیرگروه علوم سیاسی بوده است. با اینکه او از همه این ۹ نفر مسنتر است، اما بررسیهای هفت صبح نشان میدهد دانشجویان این دانشکده استاد ۸۱ساله هم دارند که هنوز واحد درسی دارد و سر کلاس حاضر میشود.
منبع: خرداد
کلیدواژه: دانشگاه بازنشستگی مهناز افشار علوم سیاسی علی رامین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۳۵۷۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دانشجویان دانشگاه نیویورک: ورق علیه صهیونیستها برگشته است
به گزارش خبرگزاری مهر، دانشجویان دانشگاههای سراسر آمریکا هماکنون در دومین هفته اعتراضات علیه رژیم صهیونیستی بوده و خواستار آتشبش در نوار غزه و تحریم نهادهای صهیونیستی حامی اقدامات این رژیم در باریکه غزه هستند. گزارشها حاکی از آن است که تاکنون شمار زیادی از دانشجویان آمریکایی در جریان درگیری با پلیس این کشور که علیه آنها از مواد شیمیایی تحریککننده و شوکر استفاده کرده است، بازداشت شدهاند.
در میان دهها موسسه آموزش عالی، دانشگاه شهری نیویورک با تبعیت از دانشگاه کلمبیا، به مرکز فعالان دانشجویی حامی صلح در غزه بدل شده است. دانشجویان دانشکده شهری دانشگاه نیویورک، پس از ممانعت از بازداشت خشوتآمیز یکی از دانشجویان معترض در جریان تحصن به نشانه ابراز همبستگی با غزه، توجه کاربران فضای مجازی را به خود جلب کردند.
در این راستا، روزنامه انگلیسیزبان تهرانتایمز با دو تن از سازماندهندگان اصلی این اعتراضات به نامهای «حدیقه» و «سارا» که بهدلیل هراس از اقدامات تلافیجویانه، خواستهاند با نام کوچک شناخته شوند، مصاحبهای انجام داد که مشروح آن را با هم میخوانیم.
ابتدا درباره اعتراضات دانشجویی در حمایت از حقوق فلسطینیان از جمله بازه سنی، مذهب و تنوع نژادی آنها توضیحات و اطلاعاتی بدهید.
دانشجویان معترض در دانشکده شهری نیویورک، با پیشینه، تبار و وابستگیهای مختلف در این اعتراضات شرکت کردهاند. آنها از دانشکدههای مختلف دانشگاه شهری نیویورک آمدهاند؛ دانشگاهی که با بیش از ۵۰۰ هزار دانشجو از ۲۵ دانشکده، بزرگتربن دانشگاه دولتی شهری آمریکا محسوب میشود. دانشکده شهری هم یکی از این دانشکدههاست. علاوه بر این، دانشجویانی از دانشگاه کلمبیا و سایر موسسات آموزش عالی در اعتصابات همبستگی با غزه حضور دارند. اعضای هیات علمی دانشکده هم به اعتراضات ملحق شدند و با حمایت و هدایت، به دانشجویان مقطع کارشناسی اجازه رهبری جنبش را دادهاند.
معترضان ۱۸ تا ۸۰ ساله در این اعتراضات شرکت دارند. تشکل دانشجویی دانشگاه شهری نیویورک به شدت متنوع و چندملیتی است؛ به طوری که دانشجویانی از کشورهای عمیقاً تحت تاثیر امپریالیسم آمریکا در جنوبِ جهانی به ویژه جهان اسلام در آن عضویت دارند. با این حال، دانشجویانی از آسیا، آمریکای لاتین، جنوب آسیا و کشورهای عربی نیز در این اعتراضات حاضر هستند. عقاید مذهبی (اسلام، یهودیت و مسیحیت) نیز برای بسیاری از دانشجویان انگیزه حضور در اعتراضات است. اما شمار زیادی از دانشجویان سکولار هم خود را ملزم به اعتراض علیه خشونت و امپریالیسم شهرکنشینان میدانند. فلسطین ما را با انواع و اقسام خطوط مشی مذهبی، سیاسی، نژادی و قومی از سراسر جهان (عرب، یهود، سفید، سیاه، لاتین، جنوب آسیا و …) یا یکدیگر متحد کرده است.
مسئولان دانشگاه تا اینجا چه واکنشی به اعتراضات داشتهاند؟
دانشگاه ماموران حراست را اعزام کرده است که با دانشجویان رفتار تهاجمی دارند. عصر روز اول اعتراضات، یکی از ماموران با یک دانشجو درگیر شد و در ادامه گروهی از دانشجویان آن مامور را از حیاط دانشگاه بیرون راندند. تصاویر ویدئویی این حادثه ضبط شد و به فضای مجازی راه پیدا کرد و نشان داد که دانشگاه سلامت دانشجویان را در اولویت نمیداند. برای تامین امنیت، تنها و تنها به خودمان متکی هستیم!
دانشگاه همچنین ساختمانها را در واکنش به اعتصابات، تعطیل کرده است. این اقدام مشکلات بهداشتی را تشدید کرده و نقض حقوق دانشجویان است زیرا هزینههای محوطه دانشگاه با شهریه آنها تامین میشود.
تمام اینها نشان میدهد که پروژه صهیونیست تا چه اندازه با دانشگاه ما تنیده شده است؛ آن هم دانشگاهی دولتی که انتظار میرود تا برابر مردم پاسخگو و در کنار مردم باشد. مدیریت دانشگاه ما برای دفاع از سرمایهگذاری بیش از ۸.۵ میلیون دلاریاش در شرکتهای حامی نسلکشی رژیم صهیونیستی و همچنین جهت جلب رضایت اعانهدهندگان، سیاستمداران و متولیان صهیونیستی، با چنگ و دندان مقابله میکند. این (دفاع کورکورانه) نشان میدهد که اعتراضات علیه تجاوز صهیونیستها و سرکوب این اعتراضات، تا چه اندازه برای متولیان و مدیریت کالج ما اهمیت دارد.
آیا پلیس هم مداخله کرده است؟
پلیس اطراف معترضان حصار کشیده و بالای سر آنها هم پهپاد و بالگرد پرواز میکند. پلیس و رژیم صهیونیستی با هم مرتبط هستند و قدرتشان دو روی یک سکه است اما تا زمانی که مردم شجاع و دلاور فلسطین به مقاومت برابر خشونت صهیونیستها ادامه میدهند، ما هیچ هراسی نداریم. فلسطینیان حق دارند مقابل استعمار و اشغال مقاومت کنند و ما هم این حق مقدس را داریم که برای این خاک اشغالی، در آمریکا کنار آنها بایستیم و مقاومت کنیم.
از دانشگاه چه درخواستی دارید؟
دانشجویان ۵ خواسته دارند:
۱- تحریم و عدم سرمایهگذاری در شرکتهایی که به هر شکل همدست نسلکشی امپریالیستی صهیونیستها هستند؛ از جمله شرکتهای دخیل در تولید سلاح، فناوری، جاسوسی و ساخت و ساز. شفافیت مالی کامل درباره سرمایهگذاریهای دانشگاه شهری نیویورک الزامی است.
۲- تحریم تمام سفرهای آکادمیک به اسراییل از جمله برنامه برثرایت، فولبرایت و سفرهای «پرسپکتیو»؛ لغو هر گونه همکاری با نهادهای آکادمیک اسراییل از جمله رویدادها، فعالیتهای مشترک، توافقنامهها و همکاری تحقیقاتی.
۳- همبستگی با مردم فلسطین شامل تایید و تاکید بر حقق آنها برای برخوردای از آزادی ملی و حق بازگشت به کشور فلسطین؛ صیانت از دانشجویان و کارمندان دانشگاه شهری نیویورک که علیه نسلکشی در نوار غزه و در حمایت از آزادی فلسطین، دست به اعتراض میزنند. ابقای اساتیدی که به دلیل ابراز همبستگی با فلسطین اخراج شدهاند.
۴- خارج کردن نیروهای نظامی از دانشگاه شهری نیویورک و هارلم از جمله خروج نیروهای اشغالگر اسراییلی و همچنین معاونت پلیس نیویورک از تمام محوطههای دانشگاه شهری. توقف همکاری، آموزش و استخدام در نهادهای امپریالیستی همچون سازمان اطلاعات مرکزی(سیآیای)، معاونت امنیت میهن و مرکز آموزشی عملیات تاکتیکی(TOTC). حذف تمام نمادهای امپریالیستی آمریکا از محوطههای دانشگاهی و تغییر نام ساختمان کالین پاول به شکور مورالز.
۵- تاسیس یک دانشکده شهری در دانشگاه نیویورک که هزینههای آن کاملاً تامینشده، معاف از شهریه و مستقل از اعانهدهندگان صهیونیستی و امپریالیست باشد. برقراری مجدد وضعیت معافیت از شهریه، صیانت از اتحادیه کارمندان دانشگاه و عقد قراردادهای منصفانه.
آیا دانشگاه تاکنون برای رسیدگی به نگرانیها و درخواستهای شما از طریق مذاکره اقدام کرده است؟
مذاکره با مدیریت دانشگاه شروع شده است اما حسن نیت در آن وجود ندارد. ما بهرغم ابراز نگرانیها، هنوز اجازه ملاقات و حضور در جلسه با فلیکس ماتوس رودریگز، رییس دانشگاه را کسب نکردهایم. درخواست ما برای استفاده از چادر به عنوان سرپناه در شرایط جوی نامناسب هم رد شده است.
علاوه بر این، یک دانشجوی جوان مسلمان بدون هیچ توجیهی بازداشت و به جرم نقاشی گرافیتی روی دیوار در نخستین روز اعتصاب متهم شده است. این اتهام، میتواند چهار سال حبس برای او در پی داشته باشد! خواستار تبرئه شدن او از تمام این اتهامات شدهایم. مادامی که مدیریت دانشگاه با چنین بیحرمتی با ما رفتار میکند، نمیتوانیم در مذاکرات شرکت کنیم.
آیا فکر میکنید که دانشجویان در نهایت قادر به تاثیر بر سیاستهای کاخ سفید شوند؟
قطعاً. دانشجویان آینده این کشور هستند و عمده تغییرات مهم اجتماعی در تاریخ آمریکا از حیاط دانشگاهها جرقه خورده است. ورق علیه رژیم صهیونیستی برگشته است و خودداری ما از مشارکت در این نسلکشی، دال بر همین موضوع است. اگر اعتراضات دانشجویی با خشونت و زور پاسخ داده میشود، به این دلیل است که آنها به خوبی از این مساله آگاهند و از ما میترسند. چیزی که بیشتر از همه آنها را میترساند این است که ما ترسی به دل نداریم. ما میدانیم که طرف درست هستیم و مساله فلسطین برای ما بیشتر از هر چیز اهمیت دارد. ما شکست نخواهیم خورد.
کد خبر 6091925